جان‌های رنجور، ذهن‌های سالم

انسان‌های بسیاری با این تصمیم دست‌به‌گریبان‌اند که روحشان را بفروشند یا نه. به قیمت خوبی می‌توانند دست به چنین کاری بزنند، اما گویا باید بهای سنگینی برایش بپردازند. جیمز این نکته را می‌دانست. بعدها در نامه‌ای چنین نوشت: «اخلاقیاتی سست که زاییدة پرستش بی‌چون‌و‌چرای الهة پتیارة موفقیت است. این تفسیر مادیِ پلشت که به واژة موفقیت چسبانده‌ایم بیماری ملی ماست.» این بیماری چنان ریزریز و یکنواخت رشد می‌کند که قربانیان حتی نمی‌دانند بیمارند. به‌عبارت دیگر، آن هنگام که به پایان زندگی می‌رسند می‌فهمند تا آنجا که قادرند به یاد بیاورند به‌شدت مریض بوده‌اند. دیگر در آن زمان پادزهری نیست، علاجی وجود ندارد و نمی‌توان به تعویقش انداخت. فقط مرگ است و پشیمانی.