پیدایش حکومت صفوی در تاریخ ایران تنها یک جابجایی سادهنویسی و از نوع آمد و رفت مکرر و سلسلهای نبود؛ بلکه سرآغاز رشد تحولاتی شد که حتی پس از انقراض این سلسله در اشکال گوناگون تا آغاز قرن چهاردهم هجری و ظهور مشروطیت در ایران ادامه یافت و دورهای را در تاریخ ایران رقم زد که میتوان آن را حد فاصل دوران میانه، پیشا صفوی و دوران معاصر، پسا مشروطیت و دوران جدید تلقی کرد.
یکی از بارزترین سیماهای دوره صفوی، رسمیتیابی همزمان حکومت و مذهب وحدت سیاست و دین، همگرایی، پیوستگی و تعامل کم نظیر نهاد مذهب است که نزدیکترین نمونه به آن را باید در عصر باستانی ایران، دوره ساسانی باز جست.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.