چگونه دولتی از ظرفیت مناسب جهت ایفای نقش مثبت در توسعة صنعتی برخوردار است؟ در این اثر، پیتر اِوانز استاد دانشگاه برکلی و یکی از برجسته‌ترین تئوریسین‌های نقش دولت در اقتصاد، پاسخ سؤال فوق را از یک سو به خودگردانی یا استقلال بوروکراسی «وبری» وابسته دانسته و از سوی دیگر با عمق اتکای دولت به جامعه مرتبط می‌داند. مفهوم محوری «خودگردانی یا استقلال متکی به جامعه» وی را قادر می‌سازد تا بین دولت‌های یغماگر، توسعه‌گرا و میانی تمایز قائل شده و موقعیت برخی دولت‌ها را در توسعة صنعتی به دلیل ایفای نقش‌های جدیدی همچون «قابلگی» و «پرورشگری» علاوه بر «تولی» و «تصدی» گذشته ارزیابی کند. اوانز با استفاده از این مفاهیم، در بیش از نیمی از کتاب تجارب سه کشور کره جنوبی، هند و برزیل را در توسعة صنایع IT (مخابرات، کامپیوتر، نرم‌افزار، نیمه هادی‌ها و غیره) بررسی کرده و نتایج چشمگیری را ارائه می‌کند. اوانز همچنین در مقدمه‌ای بر ترجمة فارسی کتاب سعی کرده تا گزاره‌ها و نتایج طرح شده را با توجه به تحولات چند سالة اخیر بازبینی کرده و گمانه‌زنی‌هایی در جهت رابطه آن‌ها با ساختارهای سیاسی ـ اجتماعی ایران صورت دهد. دکتر رضوی از وزارت صنایع و معادن نیز در مقدمه‌ای اهمیت این کتاب و جایگاه نویسنده و مفاهیم طرح شده را بازگو کرده و در مورد این‌که تجارب بررسی شده چه درس‌هایی می‌تواند برای آنان که دل‌مشغولی توسعة صنعتی را در کشور دارند، داشته باشد، پیشنهادهایی را ارائه کرده است.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.