این کتاب با نقد مفروضات جریان اصلی جامعهشناسی و پیشنهاد، چارچوب تحلیل چند سطحی مدرنیته در ایران، فرآیند شکلگیری مدرنیتة سیاسی در ایران را به عنوان یکی از اقسام مدرنیتههای چندگانة جهانی در فاصلة میان سالهای 1809 تا 1905 میلادی تبیین میکند. در چارچوب تحلیلی این کتاب مدرنیتة سیاسی ایرانی پدیدهای یگانه انگاشته میشود که از تلاقی روندهای نظام جهانی، نوع مواجهة ایرانیان با قدرتهای استعماری، وضع نظام سیاسی ـ اجتماعی ایران و کنشهای خلاقانة عاملان فردی و جمعی در بستر طرحوارههای فرهنگی ایران پدید آمده است. حاصل این فرآیندهای تاریخی شکلگیری مدرنیتهای متمایز از نسخههای اروپایی است که با تأسیس دولت پهلوی صورت نهادی یافت و تا کنون ادامه یافته است. تفاوتهای موجود در اشکال نمادی و نهادی مدرنیتة سیاسی ایرانی با دیگرگونههای مدرنیتة سیاسی، مستقیماً ناشی از تفاوت در فرآیندهای تکوین آن است. این مدرنیتة سیاسی، همچون همة دیگر انواع مدرنیتههای چندگانة جهانی، دربرگیرندة تضادها، تناقضها و به وجود آورندة مسائلی تازه در حیات سیاسی اجتماعی ایران بوده است. این کتاب را میتوان کوششی مقدماتی اما نظاممند برای فهم جامعهشناختی پیچیدگی واقعیت اجتماعی در ایران معاصر دانست.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.